کسی اشکو پاک نکرد از رو *گونه های من

کسی اشکو پاک نکرد از رو *گونه های من*/

تو کل زندگی فقط خدا *بوده پای من*/

دستمو گرفتو رسیدم به *کودتای رپ*/

تا که بگم از هرچی که دیدم*توی جامه ام*/

بگم از همه ی هدفایی*که برای رویاس*/

از ادمای بدبخت ، ا *پدرای معتاد*/

ا غمو افسرودگیه بی *پایانه شهرم*/

خداباهامه هردم ، ولی یه*کوه دردم*/

مردم تو خواب باید ببینن *سرزمینه عشقو*/

حتی دعوا میکنن سر *صندلیه مترو*/

بعد فردین محاله پیدا بشه *باز مرد*/

حتی به گذشته هم نمیشه *اعتماد کرد*/

ولی میخونم تا شاید دلم اروم *شد یکم*/

توی این همه سال هچکسی نبود* پشته من*/

شاید دلت به چارتا هزاری خوش باشه ولی/

تو این شهری که میبینی خیلیا *گشنه ان*/